INSERT INTO ebook_cms_stats_info (data, hash, ip, referer, agent, url) VALUES ('1711628674', 'e3ee9f1d2c397cab11bc4c88086ce524', '44.204.34.64', '', 'claudebot', '#praktyczny_kurs_pisarstwa-ebook_fragment-236.html')


INSERT command denied to user 'motopremiu_ebook'@'86.111.241.11' for table 'ebook_cms_stats_info'INSERT command denied to user 'motopremiu_ebook'@'86.111.241.11' for table 'ebook_cms_stats_info' Ebook - Praktyczny Kurs Pisarstwa
W pakiecie taniej

Jak zaoszczędzić nawet kilkadziesiąt złotych
kupując ebooki?

Strona główna » Nauka i edukacja » Porady i poradniki » Praktyczny Kurs Pisarstwa 
Praktyczny Kurs Pisarstwa

Katarzyna Siba

Praktyczny Kurs Pisarstwa

Kategoria: Porady i poradniki
Wydawca: Złote Myśli

ISBN: 83-7521-122-2
Ilość stron: 92
Format: plik PDF

19,97 zł Zamów wersję elektroniczną

29,97 zł Zamów wersję drukowaną + elektroniczna gratis 77
 
Lekcja Pierwsza: Definicje Podstawowe

Wiadomo: każdy potrafi pisać. To żaden problem! Usiąść i napisać powieść. Pewnie jest to kwestia talentu, owego daru Bożego, natchnienia, dotknięcia muzy. To wszystko prawda. Trzeba mieć to „coś". Z drugiej strony każdy pisarz doskonale wie (choć nie zawsze lubi się do tego przyznawać), że pisanie to także ciężka praca, wymagająca wiele wysiłku, cierpliwości, często zarwanych nocy, walki z otoczeniem. Najpierw trzeba zaakceptować siebie jako pisarza, potem przekonać do tego innych, a w końcu napisać coś, co resztę świata powali na kolana. A to już bardzo trudne. Wielu często zatrzymuje się na pierwszym czy drugim etapie. Czują, że muszą pisać, że bez tego ich życie nie ma sensu, że muszą przelewać na papier swoje myśli, doznania, wrażenia, opisywać świat, który ich otacza, albo tworzyć w wyobraźni własną jego wizję. Jest to silna potrzeba. Czasem tylko trudno ją zrealizować. Powodów jest wiele. Załóżmy jednak, że przyszły sławny pisarz obdarzony został przez naturę talentem, tym niezbędnym czynnikiem, który wyróżnia go z tłumu i... nie pozwala spokojnie zasnąć. Wystarczy teraz „usiąść i napisać". Dobrze powiedzieć. Pomysłów jest mnóstwo, aż się przelewają w głowie. Trzeba je tylko uporządkować, nadać im odpowiednią formę. Tu zaczynają się problemy.

Ten kurs służy przede wszystkim temu, by problemy te zlikwidować poprzez nałożenie na własne pomysły siatki terminów, schematów, chwytów, które pozwolą w sposób skuteczny i efektywny „przejść od słów do czynów", czyli zacząć pisać prawdziwą powieść zamiast wciąż o niej rozmyślać. Nie napisana książka jest niewiele warta, przynajmniej w sensie rynkowym.

Warto więc uświadomić sobie, że pisanie to także rzemiosło, którego można, co więcej - trzeba się nauczyć. I jak każda sztuka posiada pewne reguły warsztatowe, których nie sposób uniknąć, choćby po to, by nie zostać posądzonym o brak jakiegokolwiek przygotowania merytorycznego. A to naprawdę pomaga. Zdecydowanie ułatwia pisanie, które można potraktować od nieco technicznej strony.

Kurs ten zawiera szereg ćwiczeń warsztatowych, które pozwolą opanować technikę, aby z tym większą swobodą móc zająć się Sztuką. W końcu „art" to także „techne"...

Na początek garść podstawowych definicji. Pewnie, że są powszechnie znane. Chodzi tu jednak o ich pełne uświadomienie sobie. Są podstawowe, gdyż są niezwykle ważne.

FABUŁA - szkielet konstrukcyjny, na którym musi się opierać powieść lub opowiadanie. Jest czymś w rodzaju scenariusza. Składa się z trzech części:

  1. początek
  2. środek
  3. koniec

Bez tych trzech części nie ma opowiadania. Oczywiście jest to wzorzec. Literatura współczesna wielokrotnie pokazała, że za nic ma wszelkie reguły. Jednak, by opowieść miała sens, musi składać się z tych trzech elementów. Na początku pisarz jest zobowiązany zaciekawić czytelnika, obiecać mu egzotyczną wyprawę, wielką przygodę. Może też go zdenerwować, wprawić w zachwyt, obrzydzenie. Może wszystko. Ważne, by czytelnik zechciał czytać dalej. To jest celem pisarza. Potem, nadal spełniając nadzieje czytelnika, musi powolutku spełniać swoje obietnice. I to jest właśnie „środek" - spełnianie obietnic danych czytelnikowi na początku, że czytając właśnie moją powieść przeżyje coś niezwykłego. Czytanie nie jest niczyim obowiązkiem, jest przyjemnością. Pisarz musi „robić dobrze" swojemu czytelnikowi. W przeciwnym razie - odrzuci on czytanie, sięgnie po streszczenie, pozostanie przy recenzjach gazetowych, które nie zawsze są uczciwie napisane.

Podstawową regułą jest to, że fabuła musi stanowić logiczny ciąg wydarzeń, tzn. wydarzenia muszą wynikać z siebie nawzajem. Każda powieść powinna zmierzać w określonym kierunku i odpowiadać na pytanie fabularne postawione na początku. W kryminałach jest ono najbardziej wyraźne: „kto zabił?" W innych gatunkach pytanie nie musi być tak wyraźne, może to być tylko: „i co dalej?". Ważne, by przyciągało uwagę i to do samego końca. Od wydarzenia do wydarzenia, w nieustannej pogoni za... Tu wpisz własne cele: może to być rozrywka, przygoda, przyjemność, poznanie, co tylko chcesz.

Fabuła to swoisty ciąg kostek domina: każda przyczyna prowadzi do określonego skutku, jak u Czechowa: „jeśli w pierwszym akcie na ścianie wisi strzelba, to w ostatnim akcie powinna wypalić."

Na początku pojawia się więc pytanie, a na końcu - odpowiedź na nie.

Oczywiście sama fabuła to nie wszystko. Nie ma opowieści bez działających bohaterów. Oni są motorem napędowym akcji, budują fabułę, nastrój, sprawiają, że czytelnik identyfikuje się z którymś z nich, co doskonale uwierzytelnia opowiadaną historię. Działająca w fabule postać jest istotą całkowicie zmyśloną przez ciebie, nawet jeśli starasz się opisać istniejące osoby. Postać będzie i tak wytworem twojej wyobraźni. Musi jednak być tak skonstruowana, aby twój czytelnik uwierzył, że istnieje naprawdę.

POSTACI - muszą być konkretne, charakterystyczne, wyróżniające się z tłumu, by Czytelnik zechciał się do nich przywiązać i zapamiętać je na dłużej niż trwa czytanie książki. Oczywiście czynnikiem wyróżniającym postać może być jego nieokreśloność. Ważne jednak, by wyróżniał się czymś godnym zapamiętania. Nie jest to łatwe, ale dobrze obmyślona postać może zacząć żyć własnym życiem, a wtedy można już pozostawić jej pełną swobodę w działaniu.

Naczelną zasadą fabuły jest KONFLIKT. Podtrzymują go dwa typy rywalizujących ze sobą bohaterów: PROTAGONISTA i ANTAGONISTA (lub antagonizm). Innymi słowy: protagonista to nasz bohater pozytywny, ktoś, za kim „trzymamy kciuki", kto jest główną siłą napędową fabuły. Z kolei antagonista jest jego przeciwnikiem, osobą mającą wszelkie negatywne cechy i konkretny powód, by nie znosić głównego bohatera. W filmach jest to zwykle psychopatyczny morderca, który wyjątkowo nie lubi prowadzącego śledztwo w jego sprawie gliniarza. Na walce między tymi dwoma postaciami opiera się cała akcja. Bez nich fabuła nie miałaby sensu. Przeciwnikiem protagonisty może być również „bezosobowa siła" (tzw. antagonizm), np. Natura, ale także Bóg, honor, społeczeństwo, kultura, szkoła itd. Niekoniecznie wrogiem jest konkretna osoba, choć wówczas konflikt ma bardziej realny charakter, szczególnie, gdy jest dobrze umotywowany.

Fabuła składa się z pewnych podstawowych elementów. Najważniejszy z nich to scena. Scena ma pokazywać bohaterów w działaniu i posuwać akcję do przodu. Zadaniem pisarza jest pokazywanie, a nie streszczanie kolejnych wydarzeń. Streszczać można zdarzenia mniej istotne dla przebiegu całej fabuły.

SCENA - zdarzenie pokazane w formie dramatycznej. Cechuje się jednością miejsca akcji. Przejście do innego miejsca wiąże się ze zmianą sceny. Podobnie jak w teatrze: zmiana dekoracji = nowa scena.

Scena musi być dynamiczna. Dynamikę budują przede wszystkim dialogi bohaterów, najlepiej antagonistów. Tworzy się wówczas zjawisko nazywane akcją, która jest niczym innym, jak po prostu dzianiem się. Akcja ma pokazywać bohaterów w działaniu. Dużą rolę odgrywać tu więc będą czasowniki. O przymiotnikach można na razie zapomnieć, gdyż opóźniają jedynie akcję. Należy je dozować skąpo, wybierać tylko te, które najpełniej oddadzą klimat i charakter działań. Fabuła to dzianie się. Ruch najlepiej wyraża się za pomocą czasowników. Nadmiar przymiotników jedynie spowalnia akcję, nawet do całkowitego zatrzymania. Tak powstaje nuda. A to największy wróg pisarza i czytelnika.

Powtórzmy:

SCENA = DIALOG + AKCJA

Zasada: POKAZYWAĆ A NIE STRESZCZAĆ

Co ciekawe: fabuła dobrej powieści da się streścić w kilku zdaniach, mówiących o pytaniu fabularnym i udzielonej odpowiedzi.

Przykład:

„Proces" Kafki opowiada historię Józefa K. oskarżonego o coś przez sąd. Pytanie: o co jest oskarżony? Czy kara zostanie wymierzona? Odpowiedź: nie wiadomo, o co był oskarżony. Kara została wymierzona. Przebieg fabuły: szukanie odpowiedzi na pytanie fabularne przez głównego bohatera.

I tyle. A kryje się w tym wielkie dzieło. Prosty pomysł, doskonała powieść.

[..]

To jest tylko część darmowego fragmentu tego ebooka.
Zarejestruj się za darmo w Złotym Klubie, a otrzymasz dostęp do ponad 170 darmowych oraz obszernych fragmentów płatnych ebooków.

Co Ci da członkostwo w Złotym Klubie?
  • darmowe ebooki (ponad 170)
  • specjalne rabaty
  • punkty lojalnościowe
  • możliwość udziału w forum dyskusyjnym
  • promocje
  • informacje o nowościach
Zarejestruj się teraz
  
GPW II - Papiery wartościowe w praktyce
39,97 zł

GPW II - Papiery wartościowe w praktyce

Dołącz do prawie 2000 czytelników, którzy zaufali autorowi, poznaj pakiet porad, jak stać się skutecznym inwestorem i zostań rekinem giełdowym! Odkryj akcje i kontrakty terminowe futures - i zacznij zarabiać na...

PROMOCJA